به گزارش آوای شرجی نیوز به نقل از موج ساحل- صدیقه دهقانی تلگردوئی؛ جاده‌ای ۹۰ کیلومتری، خاکی و صعب‌العبور تنها مسیر دسترسی مردم خیرآباد است. جاده‌ای که سال‌هاست مانع اصلی توسعه و حتی زندگی روزمره اهالی شده است. هر بار که بیماری پیش می‌آید یا نیاز فوری به رفت‌وآمد پیش می‌رسد، این مسیر خاکی بیشتر به یک سد راه می‌ماند تا یک جاده.
آقای ولی‌نام، یکی از اهالی روستا می‌گوید:
«هر ساله می‌گویند بودجه‌ای برای جاده در نظر گرفته شده، اما وقتی پای عمل می‌رسد، هیچ خبری نمی‌شود. امسال هم گفتند قرار است حدود ۳۰ کیلومتر از مسیر شن‌ریزی شود، ولی بازهم چیزی عوض نشد. ما سال‌هاست بین وعده و واقعیت گرفتار مانده‌ایم. این جاده نه‌تنها ما را از شهر جدا کرده، بلکه جان بیماران را هم در خطر گذاشته است.»
اما مشکلات خیرآباد تنها به جاده ختم نمی‌شود. در این روستا تنها خانه بهداشت کوهستان فعال است؛ مرکزی که اهالی هشت روستای اطراف نیز برای دریافت خدمات درمانی به آن مراجعه می‌کنند. چهار سال است که این خانه بهداشت با تلاش یک بهورز بومی فعال است، اما نبود تجهیزات و امکانات اولیه باعث شده بسیاری از نیازهای حیاتی مردم بی‌پاسخ بماند.
آقای ولی‌نام در این‌باره می‌گوید:
«مادران باردار برای شنیدن صدای جنین مجبورند با موتور این جاده خاکی را طی کنند تا به لیردف برسند. اگر دستگاه سونیکید در خانه بهداشت باشد، این رنج تمام می‌شود. ما حتی برای یک آزمایش ساده یا داروی سرماخوردگی باید کیلومترها راه برویم. داشتن یک میکروسکوپ و مجوز عرضه داروهای ضروری می‌تواند بخش زیادی از مشکلات ما را حل کند.»
این مشکل تنها محدود به خیرآباد نیست. در بسیاری از روستاهای هرمزگان، خانه‌های بهداشت با کمبود پزشک مواجه‌اند. اغلب پزشکان تنها برای گذراندن طرح می‌آیند و پس از مدتی کوتاه می‌روند؛ در حالی که مردم به پزشکان بومی و ماندگار نیاز دارند. همین موضوع اهمیت سهمیه بومی پزشکی را دوچندان می‌کند.
امسال در دفترچه کنکور، سهمیه پزشکی هرمزگان افزایش یافته بود و قرار بود ۱۳۰۰ نفر پذیرش شوند، اما با اعتراض نمایندگان استان‌های دیگر، این سهمیه اصلاح شد و به ۳۰۰ نفر کاهش یافت؛ اتفاقی که امید مردم مناطق محروم استان را برای تربیت پزشکان بومی و ماندگار کمرنگ کرد.
اکنون که رئیس‌جمهور در هرمزگان و بندرعباس حضور دارد، اهالی روستاها انتظار دارند این موضوعات از سوی مسئولان استانی مطرح و پیگیری شود؛ چرا که رفع محرومیت تنها با شعار محقق نمی‌شود، بلکه با جاده‌ای امن، خانه بهداشتی مجهز و پزشکانی ماندگار ممکن خواهد شد.
پایان گزارش/
